Konstantin Pavlovich Buteyko is in 1923 geboren in Oekraïne. Hij was net als zijn vader geïnteresseerd in machines en volgde daarom een technische studie aan het Polytechnisch Instituut in Kiev.
Tijdens de 2de wereldoorlog werd zijn studie onderbroken toen hij werd opgeroepen om in het Sovjet leger te dienen. Tijdens deze afschuwelijke periode groeide bij hem steeds meer het besef en afschuw m.b.t. de waanzin en destructie van de oorlog.
Na de oorlog werd hij student aan het Eerste Medische Instituut in Moskou. Tijdens zijn opleiding moest hij stervende mensen observeren en ontdekte daarbij dat mensen vlak voor het sterven steeds dieper gingen ademhalen. Hij stelde na langdurige observatie in het algemeen dat zieke mensen dieper en intensiever ademen dan gezonde mensen. Buteyko is cum laude afgestudeerd aan het Medische Instituut. ( De huidige Medische Academie te Moskou ).
Na zijn afstuderen begon hij als arts te werken. Hij was in de geneeskunde teleurgesteld, omdat hij aan enorm hoge bloeddruk leed en kon zichzelf niet genezen. De hele medische literatuur gaf aan dat deze ziekte ongeneeslijk was.
In 1952 zat hij ’s nachts in de kliniek te werken en merkte hij op dat zijn ademhaling heel intensief was net als bij stervende mensen. Toen kwam het idee bij hem op om minder diep te gaan ademen om te zien wat er dan zou gebeuren. Bij iedere inademing die ontstond haalde hij een beetje minder lucht naar binnen. Heel snel merkte hij dat de symptomen van zijn ziekte verdwenen. Zijn polsslag werd minder frequent, zijn hoofdpijn en nierpijn verdween en hij begon zich prettig warm te voelen. Toen hij weer begon te ademen zoals hij altijd deed, kwamen de symptomen weer terug.
Na 2 maanden van het toepassen van minder ademen, herstelde Buteyko van zijn hoge bloeddruk.
Hij ging dit uittesten bij patiënten. Het verminderen van het ademhalen, stoppen de aanvallen van astma en van Angina Pectoris binnen enkele minuten. Buteyko begreep dat er meer onderzoeken nodig waren om dit verschijnsel wetenschappelijk te kunnen verklaren.
Toen al bestond bij hem het idee dat diepe ademhaling of in medische termen alveolaire hyperventilatie genoemd ( alveoli zijn longblaasjes ) een cruciale rol speelde in de verstoring van de stofwisseling en de immuniteit.
Sinds 1958 werkte Buteyko als hoofd van het Laboratorium van Experimentele Biologie en Geneeskunde te Akademgorodok in Novosibirsk ( Siberië ). Hij stelde toen vast dat een tekort aan koolzuurgas ( CO2 ) in de longblaasjes een krampachtige vernauwing van de bloedvaten ( hypertensie ) en van de bronchiën ( astma ) tot gevolg heeft. Hij was er van overtuigd, dat het gehalte aan koolzuurgas in de longblaasjes een cruciale rol speelt bij de gezondheid van elk mens
In 1960 heeft Buteyko de oorzaak van veel voorkomende chronische ziekten aan de medische wereld kenbaar gemaakt: de diepe ademhaling. Nadat artsen hersteld waren, gingen ze de methode verspreiden. De methode is heel snel bekend geworden. Duizenden zieke mensen uit het gehele land gingen naar dr. Buteyko in Akademgorodok en zij herstelden van hun ziekte.
Ondanks dit succes ondervond Buteyko tegenwerking in medische kringen. De ademhaling een dergelijk belangrijke rol toe bedelen in de gezondheid van de mens werd beschouwd als een al te eenvoudige aanname. Het is dan ook te begrijpen dat zijn “eenvoudige” theorie werd verworpen.
De Buteyko methode werd pas in 1985 erkend door het Ministerie van Volksgezondheid.
In 1988 werd de Clinica Buteyko in Moskou door dr.Buteyko opgericht. Tot zijn dood in 2003 was Buteyko geneesheer-directeur van deze kliniek. De Buteyko kliniek in Moskou wordt thans geleid door dr. Andrej Novozhilov, de stiefzoon van Buteyko.
.
Later in zijn leven werd Dr.Konstantin Pavlovich Buteyko als fysioloog door de medische elite gewaardeerd om zijn genialiteit en zijn waarnemingsvermogen en hij leverde vele belangrijke wetenschappelijke bijdragen aan de Russische Academie van Medische Wetenschappen.
Zijn persoonlijke visie was dat de diepe ademhaling in rust de oorzaak is van alle menselijke ellende, niet alleen van ziekten, maar ook van oorlogen, sociale conflicten en geweld. Diepe ademhaling in rust is onnatuurlijk en door het gebrek aan koolzuurgas in het bloed en in de longblaasjes wordt ook het zenuwstelsel overprikkeld en daardoor ontstaat er een verhoogde prikkelbaarheid, agressiviteit, wrok, afgunst en haat. Koolzuurgas heeft een kalmerende werking op het centrale zenuwstelsel.